1-1 سرویس در بازی‌های انفرادی
قوانین سرویس در بازی انفرادی بر اساس (قانون6-2 فدراسیون جهانی تنیس روی میز) میباشد.
2-1 لِت[1] (حرکت از نو)
1-2-1 بازی در شرایط زیر لت اعلام می‌شود:
1-1-2-1 اگر در سرویس، توپ از یکی از خطوط کناری (یا جانبی) میز گیرنده با یک ضربه یا بیشتر به بیرون برود.
2-1-2-1 اگر در سرویس، توپ پس از برخورد بر روی میز گیرنده به سمت تور برگردد.
3-1-2-1 اگر در سرویس، توپ در سمت میز گیرنده بایستد،
اما،
2-2-1 اگر قبل از اینکه توپ از یکی از خطوط جانبی عبور کند، یا قبل از اینکه برای بار دوم به میز گیرنده اصابت کند گیرنده به توپ ضربه بزند، سرویس باید صحیح تلقی گردد و نباید اعلام لت شود.
3-1 سرویس در بازی دو نفره
قانون سرویس در بازی دونفره (قانون 3-6-2 فدراسیون جهانی تنیس روی میز (ITTF
1-3-1 بازی در شرایط زیر لت اعلام می‌شود:
1-1-3-1 اگر توپ در سرویس پس از اصابت روی میز دریافت‌کننده، به سمت تور بازگردد، یا
2-1-3-1 اگر در سرویس توپ در روی میز سمت دریافت‌کننده بماند.
2-3-1 اگر گیرنده، توپ را قبل از دومین برخورد در سمت میز خود دریافت کند، سرویس باید صحیح تلقی شده و نباید لت اعلام شود.
4-1 نقطه نظرات داورها در مورد قوانین سرویس
1-4-1 اگر داور یقین کند که زننده سرویس، قبل از انجام یک سرویس صحیح، عمداً سرویس‌های سریع لت اجرا میکند، این امر را باید به عنوان شگردی برای تضعیف روحیه حریف تلقی کند و باید سیستم اخطار و جریمه ITTF اعمال شود. (قانون 2-5-3 ITTF)
2-4-1 بر اساس قانون 6-6-2 فدراسیون جهانی تنیس روی میز (ITTF)، اگر به دلیل ناتوانی جسمانی اجرای صحیح سرویس توسط بازیکن ممکن نباشد، داور میتواند از بعضی از شرایط اجرای سرویس خوب چشم پوشی کند، این مورد همیشه برای بازیکنان کلاس‌های 1 و 2 صادق است.
3-4-1 بخشی از کارت کلاسبندی بازیکنان برای نشان دادن محدودیت‌های جسمی بازیکن که ممکن است بر اجرای سرویس قانونی اثر گذار باشد اختصاص دارد.
5-1 بازی دونفره
بازی دو نفره (دوبل) بر اساس قانون 2-8-2 فدراسیون جهانی تنیس روی میز انجام می‌گیرد.
1-5-1 در بازی دو نفره، بازیکن باید سرویس را درست و بر اساس قانون 6-2 فدراسیون جهانی تنیس روی میز اجرا نماید که شامل موارد استثنایی که قبلاً ذکر شده نیز میباشد، و همچنین گیرنده باید بازگشت خوبی را اجرا نماید؛ سپس هر کدام از بازیکنان بازگشت‌های صحیح اجرا خواهند نمود[2].
2-5-1 در طول بازی، هیچ قسمتی از ویلچر بازیکن نباید از خط فرضی مرکز میز بگذرد. اگر چنین شود، داور باید یک امتیاز برای تیم مقابل اعلام کند.
6-1 تعاریف
1-6-1 دست بازی، دستی است که راکت در آن قرار دارد یا به آن بسته شده است.
2-6-1 دست آزاد، دستی است که راکت را نگرفته یا به آن بسته نشده است.
3-6-1 اگر در حین بازی، بازیکن با راکتی که در دست دارد یا به دست او بسته شده است، یا با قسمت پایین‌تر از مچ دستی که راکت را گرفته است توپ را لمس کند، بدین معناست که او به توپ ضربه زده است.
4-6-1 غیر از مواردی که ضربه منجر به لت می‌شود، بازیکن در شرایط زیر یک امتیاز می‌گیرد:
1-4-6-1 اگر حریف او زمین بازی را با دست آزاد لمس کند، یا
2-4-6-1 اگر حریف او یا هر چیزی که پوشیده یا به همراه دارد میز بازی را حرکت دهد، یا
3-4-6-1 اگر حریف او یا هر چیزی که پوشیده یا همراه دارد، با مجموعه تور تماس پیدا کند، و یا
4-4-6-1 اگر هنگامی که توپ در جریان بازی است، (پشت ران‌های) حریف او با تشک ویلچر در تماس نباشد[3].
5-6-1 به طور مشخص، یک بازیکن میتواند بعد از ضربه زدن به توپ، برای حفظ تعادل، با دستی که راکت به همراه دارد میز را لمس کند، به شرط آنکه میز تکان نخورد. بازیکن اجازه ندارد که قبل از ضربه زدن به توپ، از میز بعنوان تکیه‌گاه اضافی استفاده کند.
7-1 ویلچرها
1-7-1 ویلچرها باید حداقل 2 چرخ بزرگ و یک چرخ کوچک داشته باشند.
2-7-1 در صورت نیاز می‌توان رکاب روی ویلچر تعبیه نمود، اما در حین مسابقه اگر رکاب یا پای بازیکن با زمین تماس پیدا کند، حریف او یک امتیاز دریافت خواهد کرد.
3-7-1 در مسابقات تیمی و کلاسی، هیچ بخشی از بالای زانوی ورزشکار نباید به صندلی (ویلچر) بسته باشد، زیرا ممکن است باعث افزایش تعادل بازیکن شود. در هر صورت، اگر بازیکنی بنا به دلایل پزشکی لازم است به صندلی بسته شود، این مورد باید در کارت کلاسبندی وی درج شود و هنگام ارزیابی کلاس بازی او مورد توجه قرار گیرد. در مسابقات آزاد (اوپن) ثابت نمودن بازیکن روی صندلی و کمک‌های دیگر مجاز است.
4-7-1 در شرایط بازی، بازیکن میتواند از یک یا حداکثر دو بالش (تشک روی ویلچر) و با ارتفاع 14 سانتیمتر استفاده کند بدون اینکه هیچ چیز دیگری به ویلچر اضافه شود.
5-7-1 اگر یک بازیکن باید از یک کمربند (به دورکمر خود) و یا از یک کرست (شکم بند/سینه بند) استفاده نماید، لزوم این مورد را باید برای هیئت کلاسبندی توجیه کند و موافقت آنها را کسب نماید. این وظیفه بازیکن است که در شروع کلاسبندی و یا هنگام کلاسبندی مجدد توجه مسئولین کلاسبندی را به استفاده از این وسایل جلب نماید.
اجازه استفاده از کمربند یا کرست (شکم بند/سینه بند) بر اساس شرایط زیر خواهد بود:
1-5-7-1 اجازه دائمی- این اجازه باید در کارت کلاسبندی بین‌المللی[4] (ICC)، به وسیله کلاسبند رسمی در مسابقات مربوطه نوشته شود.
2-5-7-1 اجازه موقتی- بازیکن باید توضیحات کاملی را به همراه گواهی دکتر در مورد مدت لازم برای استفاده از شکم‌بند یا کمربند را ارائه نماید. این گواهی باید با تاریخ و امضاء دکتر مربوطه به کلاسبند رسمی در مسابقات مربوطه ارائه شود. بازیکن قبل از شروع مسابقه‌ای که در آن شرکت میکند باید این موضوع را به سرداور مسابقات گزارش دهد.
6-7-1 اگر یک تکیه‌گاه (غیر از تشک) باید به ویلچر افزوده شود یا به ویلچر وصل شود، بازیکن برای استفاده از این ویلچر تغییر یافته باید درخواست کلاسبندی یا کلاسبندی مجدد نماید. هرگونه وسایل اضافه شده به ویلچر اگر بدون کلاسبندی مجدد و بدون مجوز نوشته شده در کارت بین‌المللی کلاسبندی باشد (ICC)، غیر قانونی تلقی شده و از بازیکن سلب صلاحیت خواهد شد.
[1] Let
3- در کلاس‌های نشسته، قانون ترتیب نوبت در دریافت توپ، با ایستاده‌ها و افراد بدون معلولیت متفاوت است. بدین صورت که هر بازیکن میتواند چندین بار به صورت متوالی توپ را دریافت نماید.
4- بدین معنا که حریف از تشک ویلچر کاملاً جدا شده باشد.
[4] International Classification Card
تنیس روی میز باید بر اساس قوانین و مقررات فدراسیون بین‌المللی تنیس روی میزITTF اجرا گردد، که بجز دستورات، استثناءها و متغیرهای زیر، باقی قوانین در کتاب راهنمای فدراسیون تنیس روی میز آمده است: